Bagrat Shinkuba’nın romanı Son Ubıh, Ubıh halkının tarihsel olarak kısa bir dönem içerisinde nasıl neslinin tükendiğini anlatmaktadır. Bu olay uzun sayılmayacak bir zaman önce, romanın kahramanı yüz yaşındaki Zarurkan Zolak adlı bir Ubıh'ın yaşam süresi içinde gerçekleşmiştir. Onun hayat hikayesi, Ubıh dilinin
Cerkesya.org Çerkesler ve Kafkasya hakkında güncel haberler, Çerkes Kültürü ile ilgili her türlü görsel ve yazılı materyallerin bir arada bulunduğu, Çerkes Kültürünü gelecek nesillere aktarmayı amaç edinmiş hiç bir kurum ve kuruluşla bağı olmayan sadece Kuzey Kafkasya Halklarına taraf bir portaldır.info@cerkesya.org
bilinmesinin, Kafkas dillerinin birbirleriyle ne kadar bağlantılı olduğunu belirlemede önemli olduğuna inanan Abhaz dilbilimci Sharakh Kvadzba tarafında kaleme alınmış bir el yazmasında saklıdır.
Kvadzba, 1940 yılında Türkiye'ye giderek iki ay boyunca halen Ubıh dilini konuşan insanları aramıştır. Sonunda Ubıh olduğunu söyleyen bir adamla tanışır... Yaşlı adamın yaşam hikayesi maceralar ve zorluklarla doludur. Etkin bir grup olan Ubıhların, soyunun nasıl tükendiğinin tarihsel bir resmini vermektedir. Onlar yalnızca mermi ve salgın nedeniyle ölmemişlerdir. Yaşlı Ubıh’ın aklına hep şu soru gelmektedir, ‘Başka türlü olabilir miydi?’
Bu konuyla ilgilenen yazar Bagrat Shinkuba, cevabı eski bir Abhaz atasözünde bulur:
Vatanını kaybeden kişi her şeyini kaybetmiş demektir. (Arka kapaktan)
Yazan: Bagrat Şinkuba
Yayınevi: Tüm Zamanlar Yayıncılık
Basım Yılı: 2000