Sapasağlam bir kabukla çevrelenmiş, yere çarpınca bin parçaya bölünen bir nar ağrısı yaşıyorum. İzi çıkmaz, kan rengi lekeler bırakıyorum. İçimde bitmek bilmez bir ağıt var, Kafdağı ağıtı… Narın ağrısına karışıyor. Merhem diye yarama bastığım, derdime derman olur diye umduğum sensin. Bir avuç tuz oluyorsun ben seni ne zaman yarama bassam. Küf oluyorum dışarıda
Cerkesya.org Çerkesler ve Kafkasya hakkında güncel haberler, Çerkes Kültürü ile ilgili her türlü görsel ve yazılı materyallerin bir arada bulunduğu, Çerkes Kültürünü gelecek nesillere aktarmayı amaç edinmiş hiç bir kurum ve kuruluşla bağı olmayan sadece Kuzey Kafkasya Halklarına taraf bir portaldır.info@cerkesya.org
unutulmuş limonların mis kokulu kabuklarında büyüyen. Meyvelerin içini boşaltarak kurutan, çürüten hava oluyorum, benim ciğerime bir türlü dolmak bilmeyen. Ay ışığında süzülerek gelen kâğıt gemilerin kimsesizliği, sessizliği var başımın içinde. Batmasınlar, kıyıya ulaşsınlar diye su içmiyorum. Susuzluktan ölüyorum Elbruz. Bir nehri kururken gördün mü sen hiç?
Bu kanla yazılmış, gözyaşıyla beslenmiş tarihi unutmaya, sil baştan yazmaya uyuyacaksın değil mi şimdi bütün uykularını? Uyuma. Ne olur uyuma! Uyandığında olmayacak şeylerin düşleri yorar insanı. Sen uyuma. Şu çürüyen bedenine inat açık tut gözlerini gece ve gündüz.
21 Mayıs 1864’ten
bugüne o kâğıttan gemilerle gelenler geçip duruyor hayatından,
onların sessizce söyledikleri şarkılar var, hiç duydun mu? Dinle bak! O şarkıların hikâyesini anlatacağım şimdi sana…
(Tanıtım Bülteninden)
Yazar: Ayça Atçı
Sayfa Sayısı : 290
İlk Baskı Yılı : 2018
Dil : Türkçe